no kids, no kidding.

Anyáék elmentek egy délelöttre és egyedül voltunk itthon a hugommal. Az azt jelenti, hogy nekem kellett vigyáznom rá, de legtöbbször ö szokott vigyázni rám. A délelöttünk fénypontjai...

Elöször is megéheztünk és mivel mindketten elöbb szerettünk volna elmenni otthonról, úgydöntöttünk 11 órai ebédet tartunk. Igenám, csak mit együnk? Találtunk tésztát, a tészta mindig müködik, aztán majd ha megfött keresünk rá valamit a hütöben. Hugi ötlete, legyen sajtostészta. Én még gondoltam más szószra is rá, nameg kukorica, mert a kukorica is mindig müködik. Tészta kész, mi már nagyon éhesek, leülünk, kinyitunk mindent... a sajt már francia, annyira zöld. A szószban szerintem eddig nem voltak zöld levélkék. Maradt a kukorica. De a hugi nem szereti a kukoricát. Kitalálta, hogy rak rá kakaót. Szerintem borzalmas volt, de ö megette. Én meg kukoricás tésztát ettem.
Ezek után ideje volt elkezdeni felöltözni. Huginak szokása, hogy mindig bemutatja, hogy mit akar felvenni és 5 percenként megkérdezi, hogy az úgy jó lesz e. Elöször felvett egy pólót, amit 5 perce teregettem ki. Aztmondja nem baj ha vizes, majd megszárad. Ennyi szülöi érzés van bennem, mondtam neki, hogy vegye le. Aztán végül felvette az én egyik pólómat. Már végre majdnem minden megvolt, mikor nem talált zoknit... Kivéve megint a szárítón, vizeset. Közölte, hogy mivel a növére vagyok, szárítsam meg. Kiraktuk az ablakba a napra száradni.
Míg száradt a zokni, kifeküdtünk az elöszobába yogázni. Mert miért ne. Zokni már nem volt olyan vészes, szóval végre útra készen volt a hugi. Persze indulás elött még egy gyors kép. És a következö szavak:
"Te milyen anyuka vagy.. Anya sosem engedne el ezekben a ruhákban!'

Tényleg sosem lesz gyerekem. Pont ma reggel vettem észre, hogy még a kaktuszom is meghalt. Ennyit erröl. Aki nem ért hozzá, ne is próbálkozzon annyira. :D

10 seconden

Omdat ik soms dingen zeg zonder erbij na te denken, waarvan ik later ook spijt krijg en het eigenlijk helemaal niet meen, is de 10 seconden regel tot leven geroepen.
Praat maar een keertje met mij, je zult merken dat ik nooit 10 seconden kan wachten met een reactie. Ik wil zo snel mogelijk mijn eerste gedachte kwijt. En ja, soms is zo'n gedachte heel erg emotioneel geladen, en natuurlijk niet rationeel bedacht. Als ik er later over nadenk, weet ik precies wat ik eigenlijk wilde zeggen en hoe ik het beter kon verwoorden.
Dus, om niet meer zo overhaast en impulsief te reageren, moet ik 10 seconden wachten. In die 10 seconden moet ik eerst goed bedenken wat tegen mij is gezegd, niet te veel erachter zoeken, maar gewoon wat er letterlijk is gezegd, vervolgens mijn eerste impulsief reactie in mijn hoofd omzetten tot een rationeel, goed geformuleerd zin.
Om het zeker niet te vergeten, wat ik ook aan het doen ben, is "10 sec" op mijn pols geschreven, waar ik het dus bijna altijd zie. Ik moet ten minste doorgaan met dit 10 seconden regel totdat de tekst van mijn pols verdwenen is. Ik mag het natuurlijk niet nu even snel afwassen. Het moet van zelf, met de tijd, eraf komen.
Ik ben ook best slecht in wachten en ik ben heel vaak ongeduldig en wil dat dingen zo snel mogelijk gebeuren. De "10 sec" op mijn pols laat al meer dan ironisch zien dat sommige dingen meer tijd kosten dan 10 seconden. Zoals dat tekstje verwijderen van mijn pols..

Ik zal later nog schrijven over hoe het is gegaan en wat ik ervan heb geleerd. Kan niet wachten! Haha. :)

a brassói..

Nekem már elkezdödött a nyári szünet, ami nem mást jelent, mint hogy ezentúl megint gyakrabban fogok fözni! .... Próbálkozni. Ma brassóit csináltam, és igenis nagyon jól sikerült. Elfogyott az egész! A krumplisütés és hús sütés már egész jól megy. Csak ne pattogna annyit néha! Csak kétszer futottam ki a konyhából. És itt egy kép róla.. :)

30 day ab & squat challenge: DONE!

Woooehooe! Ik ben klaar!

Met wat?
Om het niet nog een keer te hoeven uitleggen, hier is wat er tot nu toe is gebeurd:
Begin
15 dagen update

En vandaag heb ik dus eindelijk dag 30 bereikt! Met wat tegenslag door mijn knie, duurde het natuurlijk wat langer dan 30 dagen, maar ik heb alles gedaan en ja, het heeft ook resultaten. Ik kan zonder moeite eindeloos wandelen en de trap op en af rennen. Ik heb echt spieren gekregen! Niet een sixpack ofzo, maar wel 4 kleine hokjes die super goed voelen. Mijn benen zijn ook niet meer zo dun en sommige van mijn skinnyjeans kan ik moeilijk aantrekken. (ja, daarmee bedoel ik dat ik eindelijk wat aan de achterkant heb, haha) Het voelt fijn om een fit lichaam te hebben!

Om het wat te gaan visualiseren, heb ik een foto van hoe het eerst was en een foto van nu.

Zo was het dus eerst...

.. en zo is het nu!

Wat nu?
Ik ga zeker niet elke dag 100 van die dingen doen, maar ik wil wel dat mijn lichaam zo in-shape blijft. Daarom ga ik nu weer eens op zoek naar een andere challenge! Ik heb al dingen gevonden, als ik eindelijk een keuze heb gemaakt, zal ik iets van me laten horen! :) en nu wil ik een smoothie en rust. haha.

stikken met pillen

Weer eens een post over waarom medicijnen niet goed voor ons zijn.. 

Een tijdje geleden heb ik rust-pilletjes van de huisarts gekregen, zodat ik minder ging stressen over mijn examens. Mijn examen beginnen pas volgende week, maar hij heeft me aangeraden om ze wel eerst te gaan uitproberen, want straks werken ze niet ofzo.. Dan zou hij nog iets anders kunnen geven.

Wat doen de tabletten eigenlijk? Wanneer ik stres, trekken spieren in me maag en slokdarm te stevig samen, waardoor krampen kunnen ontstaan en ik heel erg misselijk kan worden. Deze tabletten zorgen ervoor dat mijn maag gaat chillen. Het verandert iets met de pH en al, zodat die krampen in mijn buik wegblijven. Mooi bedacht.

Ik dacht dus, leuk, dat zou heel fijn zijn, want ik vind het zo erg wanneer mijn buik spontaan verandert in een achtbaan en ik out of nowhere moet overgeven. Dus, bij de eerstvolgende spannende situatie heb ik eerst mijn alternatieve plan uitgevoerd: yoga, rustoefeningen, diep ademhalen. Mijn buik begon aan zijn ritje op de achtbaan, dus ik besloot om de pillen eens te gaan uitproberen. Het is me gelukt om de helft van de pil te gaan slikken (dat ding is zó groot!) en binnen 10 minuten was mijn buikpijn weg. Ik was nog steeds super zenuwachtig en gestrest, dat wel. Maar nu kon ik goed focussen op mijn ademhaling, dus ik werd in een half uur ook gewoon rustig. Dus ik dacht: dit komt straks helemaal goed bij me examen! Even een pilletje in de ochtend, nog diep ademen voordat het begint en ik kan rustig en helder nadenken. Nergens meer last van. Wat is toch goed dat ze zo'n medicijn hebben uitgevonden!

Totdat ik twee dagen geleden weer eens in een stressvolle situatie was. Ik dacht, het is bijna examen, ik neem weer zo'n pilletje en dan kan ik weer rustig verder. Water, pilletje, slikken, maag werd helemaal kalm. Opeens begon het buiten een hel te worden, met bliksem en donder en al en daardoor raakte ik nog meer van streek. Ik kon totaal niet op mijn ademhaling concentreren, niet eens in een yoga standje. Met een rustige maag, maar een stormende brein zat ik hopeloos naar buiten te kijken. Weten jullie nog waarvoor de pillen waren? Om mijn maagkrampen te stillen. Dus ik merkte opeens dat ik geen adem meer kreeg, want mijn slokdarm, en ja alles boven mijn maag, was nog heel goed bewust van het feit dat ik me niet goed voelde. Het kostte me veel moeite om rustig te worden en ik schrok enorm van het feit dat ik bijna stikte van de zenuwen. 

Dus nu maar hopen dat het weer morgen een beetje meezit, want de wonder medicijnen werken alleen als ik ook een rustige mind heb, niet alleen een goede pH in mijn maag. 

Ik wil ook al mijn lotgenoten succes wensen met de centraal examens! :)

healthy-update

Dus ik was begonnen met de 30-dagen gezond challenge voor mezelf. Ik ben nu halverwege en hier is dan mijn update!

30 dagen ab & squat challenge - 15 dagen later
Volgens mij was de eerste dag de zwaarste. Daarna ging het elke dag best goed, ik keek verbaasd naar mezelf dat ik het echt gewoon kon! Zonder al te veel moeite heb ik 60 squats achter elkaar gedaan en het heeft ook resultaten. Het ging allemaal goed tot de 10e dag, toen mijn knie opeens hard knak deed bij een squat en vervolgens kon ik niet meer verder. Ik moest het zelfs in verband zetten, want het deed echt veel pijn. Ik heb dus besloten om de gemiste squats zo veel mogelijk te gaan inhalen, langzaam als ik me beter bij voel. Want het heeft echt goede resultaten, dus ik wil het zeker niet opgeven. :) Nu gaat het al beter met me knie, dus ik ben weer aan het buigen en strekken. Haha. Nog 15 dagen te gaan!

30 dagen gezond challenge - 15 dagen later
Ehm, hiermee gaat het wat minder goed. De eerste week ging erop letten wat ik allemaal at, probeerde zo veel mogelijk ongezonde dingen te vermijden, maar toen dacht ik: dit is niks voor mij. Ik krijg liever later problemen dan dat ik een heerlijk cupcake laat liggen of dat ik niet een hele zak chips opeet als ik daar zin in heb. Misschien zal ik later hier anders over denken, maar op dit moment vind ik het maar niks om gezond te gaan doen met mijn eetgewoontes. Dus na een week ben ik maar gestopt, want het strest ook als ik steeds eraan denk wat ik allemaal niet zou mogen eten. Ik wil gewoon genieten van mijn eten. Haha. Sorry dus, maar deze challenge ben ik hard gefaald. En ik heb er geen spijt van. Eating is totally worth it.

Naja, over 15 dagen kom ik weer met een update over de ab&squat challenge.. :)