home alone #3

Ik heb gisteren niet geschreven, omdat ik me niet zo goed voelde na wat er gebeurd is.. Maar ik vertel het nu. :)

Ik kon bijna niet slapen, omdat het zo warm was. Toen was ik dan maar vroeg opgestaan. Ik was zo moe en het was zo warm dat ik de grootste gedeelte van me dag besteedde aan series kijken. Ik heb ook wel iets nuttigs gedaan hoor! Ik ben begonnen met mijn koffer inpakken voor mijn vakantie in Italie. Ik heb er zoveel zin in! Ik heb dus alvast me kleren gepakt die ik zeker wil meenemen en een lijstje gemaakt van dingen die ik mee moet nemen en niet moet vergeten. Vervolgens als er even frisse lucht in me kamer kwam, heb ik dus nog iets in me tas gestopt. Ik wil het vandaag afmaken, nu dat het koeler is. Ik ga pas volgende week donderdag weg, dus ik heb nog meer dan een week, maar ik ben dit weekend niet thuis. Vandaar. 

In de middag had ik een rijles en eerlijk gezegd vind ik dat ik geen rijbewijs mag krijgen. Ik kan het soms heel netjes en soms helemaal niet. Tijdens me examen ga ik natuurlijk me best doen en daarna? Daarna ga ik tegen de eerste auto op de snelweg botsen. Ik kan het niet en ik wil het ook niet kunnen. Ik wil helemaal niet rijden. Nou ja... ik doe het voor je pap, maar je zult het zien.. ik kan het gewoon niet. 

Daarna moest ik voor slapen gaan de planten buiten water geven. Ik haat planten, ik kan niet met ze omgaan. Ik doe elke dag maar alsof ik weet hoe het moet en spuit wat rond.. en toen begon de hel. 

Ik kwam naar binnen en ik zag opeens een spin in me haar. Jullie moeten weten dat ik doodsbang ben voor alles met kleine poten die zo vies kunnen bewegen. Ik begon dus als een gek te schreeuwen (me raam was open...) en probeerde het weg te slaan. Spinnetje viel op me shirt, dus ik nog gekker me shirt snel uittrekken. Ik zag hem toen niet meer, maar ik heb lang haar en ik voelde nog steeds iets raars. Ik schudde me hoofd zo vaak als ik het maar kon en rende naar beneden. Ik belde mijn vriend op, waarover straks nog een apart post... Uiteindelijk heeft hij me zover gekregen om terug te gaan naar me kamer en tussen veel tranen en geschreeuw (het duurde bijna een uur) heb ik de spin doodgeslagen. Ik wil mijn buren bedanken dat zij de politie niet hebben gebeld, want ik zat naakt in me kamer op de grond een dode spin te slaan met een krant half huilend en half schreeuwend. 

Om uit te leggen hoe dat kon gebeuren... ik ben echt bang voor die beesten. Echt zo bang. Mensen die dat ook hebben, begrijpen me precies, maar ik wil het voor de anderen uitleggen. Voor mij was het net als een mes in me nek of als een seriemoordenaar in me kamer. Je zou je ook nergens veilig voelen als een seriemoordenaar in je huis rondliep.Vervolgens heb je enorm veel kracht om iets te pakken en naar de seriemoordenaar toe te gaan. Je moet hem onder ogen zien als je wilt overleven. Ja bij een seriemoordenaar zou je ook de politie kunnen bellen, maar bij een spin moet je het echt zelf oplossen. Dat is het ergst. In onze samenleving mag je niet meer gek het huis uitrennen en om hulp roepen als je een spin ziet. Dat is niet normaal. Je pakt de krant en je slaat hem dood. Jammer genoeg gaat dat niet zo makkelijk bij mij. Ik heb echt zoveel gehuild, ik bedoel die spin doodslaan was te veel geweld voor mij. Ik voelde me daarna echt wel iemand die net een seriemoordenaar heeft doodgemaakt. Ik heb het helemaal zelf gedaan. Er bestaan cursussen voor mensen die angst hebben voor spinnen en daar word je geholpen om je angst te overwinnen. Ik heb het alleen in me huis opgelost. Ik denk dat als ik weer een spin zie, ik gewoon verander in een moord-machine en blijf slaan totdat er niks meer beweegt. Geslaagd zelf-therapie? Ik weet het niet zeker.. Maar die spin moest weg. Die spin is weg en ik voel me sterker.

Daarna deed ik me pyjama aan en probeerde rustig op bed te liggen, maar jullie snappen al dat dat niet zo makkelijk was... ik viel uiteindelijk in slaap en ik heb geen een droom over die spin gehad. Misschien is me zelf-therapie toch geslaagd.

Nog iemand bang voor spinnen hier? Deel je ervaring met spinnen hieronder.

Verder heb ik niet gekookt, ik heb weer me pasta van gisteren gegeten met wat aanpassingen. Die saus was helemaal niet verkeerd! Alleen de bolletjes. Het was dus best wel lekker zonder bolletjes. :)

Ik ga nu genieten van dit weer, het is nu niet zo stikkend heet. :)

katie

home alone #2

Vandaag heb ik me afgevraagd of het beter is voor de kinderen in Afrika of voor mij, qua eten. Leg ik zo uit waarom.

Vanochtend werden we vroeg wakker met me vriend, weer een mooie dag, yess. Ik ging naar boven om de visjes eten te geven en ik zag dat een vis al eten heeft gevonden.. Een volwassen vis ging op een wonderlijke manier naar het bakje met kleine visjes. Ik had zo'n gevoel van: pap, daarvoor heb je me niet voorbereid, wat moet ik nou?! Samen met me vriend hebben wij de ondeugende visje teruggezet naar zijn maatjes. Gewoon ter informatie, ik heb daarna geteld, de grote vis had geen honger, alle kleine visjes leven nog :) 

We gingen vandaag naar stad, een aantal dingen regelen. Het was zo warm vandaag, maar warmte neemt eerst me energie weg en vervolgens voel ik me helemaal opgeladen. Op dit moment ben ik opgeladen. Of geschrokken, kan ook... 

Mijn vriend moest weer gaan werken, dus ik was alleen. Ik heb mijn schoolspullen netjes op stapels gezet en gesorteerd. Ik heb ook een poging gevaagd om natuurkunde te gaan voorbereiden. Ik keek naar het examenstof, vond het nog oke, maar toen ik de examenopgaven zag.. Nee, ik snap natuurkunde nog steeds helemaal niet. Toen heb ik dat maar gelaten. Ik ging serie kijken, gezellig in de tuin zitten tot het moment dat er een beest voorbij vloog en ik naar buiten rende. Op dat moment voelde ik me heel erg alleen... en toen besloot ik om mijn eten te gaan maken.

Spaghetti á la katie á la mislukt versie. Vandaag ging het nog goed met de spetterende olie, ik rende af en toe een rondje in het huis en schreeuwde als een gek, maar ik heb die kip gemaakt! (Sorry buurman en buurvrouw.. het gaat wel.) Spaghetti maken ging goed, totdat ik opeens te weinig handen had om de spaghetti te gaan roeren en de kip in de saus ook. Dat saus gedoe heb ik nog steeds niet verwerkt... Ik goot die tomatensaus op de kip en opeens bam. Overal saus. (Nee mam, blijf waar je bent, ik ga zo schoonmaken..) Ik moest het verder afmaken, dus dan deed ik dat maar. Mijn pasta ging opeens helemaal verkeerd en de saus begon te spetteren (ja, ik kan tomatensaus laten spetteren) Dus ik heb alles maar van het vuur gehaald en in een schaal gezet. Ik keek naar de keuken en besloot om eerst te gaan eten. (het is echt een ramp daar :$) 

Ik ging zitten en probeerde van mijn spaghetti te genieten, maar het smaakte vreselijk. Ik heb nog nooit in me leven zo'n vreselijke spaghetti gegeten. Als iemand het wil proeven, ik heb nog veel over. En stukjes op het aanrecht ook. 

Dit maakt mijn zo verdrietig.. Ik kan niet koken. Ik zou naar een talentshow kunnen gaan om te laten zien hoe erg ik niet kan koken en ik zou die talentshow winnen. Hoe hard ik het ook probeer, het gaat altijd fout. Alles gaat altijd fout. Niet alleen de kip, nee de saus ook en de pasta ook. Hoe krijg ik dit toch voor elkaar? Als ik nu toevallig gelezen word door een chef ofzo die mij heel zielig vindt, u bent van harte welkom morgenavond! :) 

Ik ben nog steeds te geschrokken om te gaan schoonmaken, maar ik moet het doen. Ik ga het doen. En daarna ga ik weer ontspannen. 

Nog even over Afrika: sommige kinderen hebben niks te eten, dat is vreselijk. maar ze zouden denk ik ook niet blij worden van mijn spaghetti.. ik vraag me dus af of zonder eten of hele rare spaghetti beter is.. ik stem voor zonder eten, ik voel me al lichtelijk misselijk! Volgende keer beter..

Geniet van de avond lezers,

katie

home alone #1

Ik zal de komende weken alleen thuis zijn, dus ik heb nu zeker genoeg tijd om wat regelmatiger iets te gaan schrijven. Ik heb bedacht om jullie te vertellen hoe mijn leven alleen thuis is. Voordat we beginnen, wil ik dat jullie allemaal weten dat ik echt niet op mezelf, alleen kan zijn. Ik ben er gewoon niet goed in, ik heb altijd hulp nodig. Net een klein kind. Dit is dus een heel opgave voor mij om de komende weken vol te houden. 

Mijn ouders waren dus vertrokken en ik was opeens alleen. Ik heb films gekeken en boodschappen lijstjes gemaakt. Ik snap echt niet hoe mensen al dat geld kunnen uitgeven.. ik heb in totaal 5 euro uitgegeven voor ontbijt plus warm eten voor drie dagen. Nou ja, het kan er ook aan liggen dat ik niet veel eet, maar vaak. Ik heb dus beschuit, jam, en ingrediënten voor een warme maaltijden gekocht. 

 

Nog meer info over mij: ik kan niet koken. Ik kan zelfs een pudding verkeerd maken of een ei. Ja, dat kan echt. Kom maar een keertje langs. Toch lukte het mij om een mooie maaltijd te maken deze keer. Ik heb broodje met gehakte kip gemaakt. (woooow, noem je dat een maaltijd, katie?) Ja, dat is een hele maaltijd voor mij wat moeilijk te bereiden is. Wie vindt nou al dat spetterende olie leuk?! 

Vandaag was ik gelukkig van mijn klusjes gelost, mijn vriend kwam langs en we gingen naar het strand. In de avond hebben wij eten besteld. Hij weet ook dat ik niet kan koken, waarschijnlijk van daar. Ik kan niet boos op hem worden, hij heeft gelijk.. en wat we hebben besteld was heerlijk. :) 

Tot nu toe gaat het dus nog goed met het alleen zijn, omdat ik niet echt lang alleen was. Maar de komende dagen moet hij gaan werken en dan komt pas hard life voor mij. Ik ging net even naar de tuin en ik zag een hoop beesten op de muur zitten in de schaduw. Ik begon zo hard te schreeuwen.. Als mijn vriend er niet was, had ik dit niet kunnen schrijven, omdat ik nog steeds in de tuin stond te schreeuwen. :/ Dus, hopelijk vliegen die beesten allemaal weg als de zon ondergaat. 

Eerlijk gezegd, ben ik wel een beetje bang van helemaal alleen zijn. Ik kan niet eens iemand bellen om te komen helpen! Zeker niet omdat ik gewoon bang ben van beestjes in de tuin. Het komt wel goed met mij, hoop ik. 

Ik kom binnenkort weer met een home alone stukje! 

Geniet van je vakantie lieve lezer,

katie

durf helemaal jezelf te zijn!

Ik heb al een tijdje mijn oma-telefoon en ik had dus een ringtone nodig. Ik vond die oude-nokia ringtone maar niks. Ik weet nog dat ik vroeger wel vaker een ringtone ging downloaden, omdat dat cool was. Nu ging ik ook naar een ringtone website en het eerste wat ik zag was: Minions: Banana Song. Ik heb zonder na te denken het gedownload en op me telefoon gezet. Dat is me ringtone nu dus. 

Tot vandaag werd ik alleen thuis gebeld of toen mijn telefoon op stil stond. Eerlijk gezegd vond ik het aan het begin ook een beetje.. eng.  Want ja, mensen gaan naar me kijken natuurlijk als ze opeens BANANAAAA uit me tas horen komen. Dus, vandaag gebeurde het opeens in de trein. Ik was aan het drinken en.. BANANA NA NA NA.. Mensen keken me gelijk heel geschrokken aan van hoe kan dat nou?! hoe durf je?! dus ik slikte nog een keer voordat ik me drinken opruimde en me telefoon pakte. Ik haalde het uit zijn hoesje en je hoorde opeens keihard POTATOOOOOO in de trein. De vrouw tegenover me wist niet meer wat ze moest doen, ze was bijna helemaal verdwenen achter haar tijdschrift. Ik nam dus uiteindelijk op. 

Ik kon me lach amper inhouden, wat is er toch zo eng aan een aparte ringtone? Op dat moment besefte ik dat het leven veel leuker is voor mensen die altijd zichzelf durven zijn. Het is simpelweg zo grappig om te zien hoe de mensen op je reageren die dat niet durven. Je wordt zelf natuurlijk ook gelukkiger van dingen die je echt leuk vindt. Ik vind mijn banana ringtone echt geweldig en ik ga het niet veranderen. Ik word gelukkig van de minions en ik kan ook genieten van de reacties die ik krijg. 

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je gewoon jezelf moet durven zijn. Zie je volgende keer een rokje dat misschien te kort lijkt, maar je vindt het mooi? Koop het. Je hebt al jaren een shirtje in je kast liggen met een felgroene kleur? Doe het morgen aan! En als je toevallig de minions ook leuk vindt.. download de banana song en gebruik het als ringtone. Je zult meer van je leven gaan genieten. 

Ik ga vanaf nu hier ook meer op letten. Ik dacht dat ik tot nu toe ook al altijd mezelf was en dingen deed wat ik wilde, en dat was ook zo. Maar het kan nog meer. Ik hoef helemaal geen nee te zeggen tegen dingen die ik leuk vind, maar eng vind door de reacties van anderen. Ik moet gewoon nog meer vertrouwen in mezelf vinden en durven helemaal mezelf te zijn. 

BANANA POWERRRR!

POTATO,

katie