25.2.12

KEVIN


Ik wil jullie een belangrijk iemand/iets voorstellen: Kevin. Ik denk heel vaak eraan hoe een psycholoog zich moet gedragen, hoe hij moet reageren of wat hij moet doen enzo. Ik wil het later ook goed doen. Ik denk dat een psycholoog deels op Kevin lijkt. Hij is er altijd voor me, echt altijd want ik neem hem overal mee en hij helpt mij echt. Hij kan niet praten of bewegen of iets echt doen, maar zijn aanwezigheid is al genoeg voor mij. Ik denk dat een psycholoog ook een beetje zo iemand is: een persoon bij wie je rust kunt vinden, bij wie je al je problemen en gevoelens uit kan praten en wie je beter laat voelen. Ik zou denk ik later mensen echt wel aanraden om hun eigen Kevin te vinden, omdat een Kevin gewoon zoveel kan! Kevin is een gratis psycholoog, die je nooit gek vindt, wat je maar ook denkt of doet. Want ja, wij mensen kunnen dat wel en denken dat wel soms van anderen. Kevin hoeft niet per se een knuffel te zijn en een schattig hondje maar misschien een geluksketting of een pen of een andere ding. Ik wil met een voorbeeld een beetje uitleggen wat voor ding ik eigenlijk bedoel. Ik ben heel slecht in presenteren, echt heel slecht. Als ik daar sta, ben ik niet echt zenuwachtig ofzo, maar alle informatie wat ik moet vertellen komt opeens naar boven en ik kan geen zinnen meer vormen. Ik ga dan nog sneller praten dan hoe ik al praat (ik praat altijd snel) en alles gaat fout! Ik weet gewoon niet waarom, maar dat gebeurt elke keer. Dus, ik kreeg nog voor de kerstvakantie te horen dat ik na de vakantie presenatie zou moeten houden bij Nederlands. Ik heb het zo vaak geoefend thuis, voor Kevin. Toen was de vakantie voorbij en ik moest mijn presentatie houden. Ik was best wel zenuwachtig toen, maar dat was omdat ik het gevoel had dat ik voor niks heb geoefend, ik ga het toch weer zo verpesten met mijn foute zinnen en nergens opslaand opmerkingen. Ik had Kevin meegenomen, omdat ik iets wilde testen. Omdat hij mij altijd geruststelt als ik verdrietig of boos ben, wilde ik gaan kijken wat als hij mijn zenuwen en rare gedoe ook kan laten stoppen? Ik had hem op mijn tafel gelegd, zodat ik hem kon zien tijdens mijn presentatie. En mensen, ik heb mijn hele klas als getuigen: het ging best wel goed. Ik had helemaal geen last van rare gedachtes en foute zinnen in mijn hoofd, ik was rustig en ik praatte niet eens zo snel. Kevin had mij echt geholpen. Ik wil nog even teruggaan naar dat hij mij helpt als ik verdrietig ben, want ik wil niet dat jullie gaan denken dat ik tegen een knuffel praat: als ik opeens heel boos word of heel verdrietig, pak ik Kevin en ik ga rustig met hem liggen of zitten. Ik ga niet tegen hem praten ofzo, ik ga gewoon verder met waarmee ik bezig was, bijvoorbeeld een lastig natuurkunde som. Zijn aanwezigheid geeft mij rust en ik kan weer helder denken. Dit is dus mijn Kevin, een klein hondje, maar een grote hulp. :)

Katie

24.2.12

18+

Ik ben gisteren 18 geworden! Ik begin eerst met dingen wat misschien de meeste mensen boeit: ik heb van mijn ouders precies 18 rozen gekregen en een awesome camera. Ik heb de foto van hiernaast ook met mijn camera gemaakt. :) Ik weet het, het kan beter, maar ik ben nog aan het leren! Soms lukt het heel goed en op andere momenten helemaal niet, ik moet nog erachter komen waarom. :D Verder heb ik heel veel chocola van mijn vriendinnen gekregen, aww ik hou van chocola! En van mijn vriendinnen natuurlijk ook. :$ Ik zie mijn vriend maandag pas, dus ik weet nog niet wat ik van hem krijg, maar dat komt nog. :) Verder heb ik heel veel liefde gekregen van mijn familie, vrienden en kennissen en dat vond ik eigenlijk de grootste cadeau. :) Ik heb ook iets geleerd gisteren, en dit is misschien ook een tip voor jullie, of misschien vinden jullie dat het niet klopt, vertel maar. :) Ik ben gisteren erachter gekomen dat mensen veel gelukkiger zijn als zij niet al te veel verwachten van anderen. Mijn dag begon heel slecht eigenlijk, omdat ik te veel van sommige mensen had verwacht, ik moest zelfs huilen. Maar toen besefte ik dat ik gewoon de gelukkigste vrouw op deze wereld ben, ik heb alles wat ik nodig heb, waarom moet ik nog meer verwachten? Waarom wil ik nog meer? Mijn vriend heeft mij gebeld en hij heeft voor me gezongen (jullie moeten weten dat hij een sexy stem heeft, ik vind hem zo mooi! :$) ik voelde me zo gelukkig. Ik heb alles en het slaat nergens op om steeds meer te verwachten. Ik moet echt tevreden zijn met wat ik allemaal heb, en ik zal het in de toekomst ook zeker doen. Gewoon geen grote, onhaalbare verwachtingen meer. :)

Katie

22.2.12

opgeven

Opgeven
Nu dat ik terugdenk aan alle dingen waarmee ik ooit was begonnen, moet ik beseffen dat ik het heb geleerd om steeds op te geven. Toen ik nog klein was, ging ik altijd naar buiten met mijn vrienden, om te spelen en om nieuwe avonturen te zoeken. Wij hadden elke dag een kapitein die mocht beslissen waar we heen gingen en iedereen moest in een rij staan en de kapitein volgen. Ik weet nog toen ik kapitein was, wat was dat spel toch leuk! Wij waren daar uren mee bezig en ik was steeds later thuis. Toen werd er gezegd dat wij laat niet meer ver mochten gaan, maar gewoon in de buurt blijven. Dagje Kapitein werd snel heel erg saai, omdat wij alle mogelijke routes al kenden. Toen gingen wij verstoppetje, en andere leuke spelletjes spelen. Toen werd het winter en vroeg donker. Wij kregen te horen dat wij om 5 uur thuis moesten zijn. Wij hadden geen tijd meer voor leuke spelletjes buiten school. Zo simpel begint het. Zo simpel. Steeds meer beperkingen, waar je je aan moet passen, maar uiteindelijk weet jij het ook niet meer. Vervolgens ging ik sporten, elke dag na school. Mijn resultaten op school bleven gelijk, maar toch mocht ik niet elke dag gaan sporten. Want stel, dat ik opeens slecht zal presteren. Geeft niet, ik zal me aanpassen! Ik ging op de dagen, dat ik wel mocht, langer blijven. Helemaal totdat het donker werd en toen de laatste mensen al weg waren, gingen wij met mijn vriendinnen nog iets leuks doen. Daar kwamen mijn ouders ook achter, en toen mocht dat ook niet meer. Na de les gelijk naar huis! Na zoveel beperkingen, na zoveel aanpassingen begin je te denken: is het wel de moeite waard om aan nieuwe dingen te beginnen? Is het wel de moeite waard om nog iets leuks te gaan bedenken?Ik had wel hoop, want er zijn zoveel leuke dingen om te doen! Bijvoorbeeld naar de theaterschool of gitaarles of joggen of reizen. Ik had verwacht dat als ik ouder zou worden, opeens alles zou veranderen. Doordat ik ouder ben, zou ik meer mogen doen. De tegendeel was bewezen: ik werd wel ouder, maar de beperkingen bleven maar komen. Ik ging uit, maar ik mocht niet tot laat blijven. Ik ging naar de theaterschool, maar hé, zijn er geen lessen wat eerder? Of niet zo vaak misschien? Door al die beperkingen leer je hoe je dingen moet opgeven. En ik heb gemerkt, hoe vaker ik iets moet opgeven, hoe makkelijker het gaat. Het lijkt mij niet meer de moeite waard om eraan te beginnen, om vervolgens ervoor te vechten. En al dat gevecht en gepraat helpt uiteindelijk ook niet, er is maar een mogelijkheid: opgeven.

*geschreven door Katie, op feiten gebaseerd.

20.2.12

hollandul is..


Csináltam egy új blogot, amin hollandul blogolok. Ha valaki tud hollandul, vagy kitudja, talán nyelvet szeretne tanulni így, csak katt itt fent és máris ott vagy. :)

Ezenkívül ide is kéne már végre valamit írnom, úgyhogy elmesélem hol jártam múlt héten. Barátnömnek volt szülinapja, valahol a városban. Rákerestem a címre google-n, egy ronda felújítás alatti utcát rakott ki. Na mondom ez jól kezdödik.. Nagyot kellett csalódnom, de kellemesen. Rotterdam felett voltunk, pontosan a 25. emeleten. Az egész várost be lehetett látni, az Erasmus-hídat is éjjeli világitással, meg úgy mindent. A házat úgy kellet elképzelni, mint a filmekben mikor az emberek elmennek a hotelba és akkor ott a nagy hálószoba meg hatalmas nappali. És körbejárnak meg kinéznek, hogy hóóó, innen belátni Las Vegas-t vagy New York-ot. Mi is pont így viselkedtünk barátommal. :D Engem nem lehetett elrángatni az ablak mellöl és ott, a 25.-en megfogadtam, hogy késöbb én is olyan helyen fogok lakni. :D Nekem az ott annyira tetszett! Mindenkinek muszáj egyszer elmennie egy ilyen emeleti lakásba, ahonnan belátni a várost meg mindent és tökre nagy a luxus! Tényleg olyan érzésem volt, mintha egy filmben buliztunk volna. :D Csütörtökön leszek 18 éves, de azt hiszem egy bulis-filmes élmény elég volt, én ahelyett a szünetben(jövöhéten) a barátommal leszek és reméljük elmegyünk a kedvenc pizzériánkba. Mert nekem az is egy filmbe illö élmény. :)
Egyébként már hamarosan tényleg fogok kezdeni vezetni tanulni, úgyhogy arról is írok majd! :)

een liefdesbrief

Hier komt een stukje: dat wist je nog niet he! Ik wil later psycholoog worden en ik lees graag boeken erover en vervolgens maak ik samenvattingen van de inhoud. Zo was ik een keer in een boek de liefdesbrief-methode tegengekomen. Het is de bedoeling dat jij het schema invult. (zie foto) Daarna moet je het met je partner bespreken en het kan voor wonderen zorgen. Ik was eerst eigenlijk van wonder? No.. het is maar een brief en stel dat hij alleen maar de eerste paar boze zinnen leest, het papiertje scheurt en het uitmaakt met je? Dus ik dacht dat ik het nooit bij mijn vriend zou gebruiken. Ik had vandaag ruzie met hem, over belangrijke dingen en hij wilde mij niet begrijpen en het werd steeds erger. Toen besloot ik om gewoon stil te blijven en ik pakte dat schema en begon het in te vullen. Mensen, het is echt een wonder. Ik was zo boos, ik begon zelfs te huilen en hoe verder ik kwam, hoe rustiger ik werd. Uiteindelijk was ik gewoon weer super verliefd op hem en ik zei tegen hem dat ik zo chill was als Boeddha. :$ Sommige mensen, bijvoorbeeld mijn moeder geloven niet in psychologen, dat zij je gevoelens kunnen beïnvloeden. Dat kunnen zij wel. En ik wil zeker weten leren hoe dat moet. Ik wil ook schema's kunnen maken waardoor mensen opeens rustig worden en al hun woede kwijt raken! Ik raad het jullie aan, als jullie een vriend hebben en een hele erge ruzie, probeer een keer een liefdesbrief te schrijven, het helpt echt. :)

*Het boek waarin ik over de liefdesbrief-methode heb gelezen: John Gray: Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus.

19.2.12

so why are we here talking to each other again?

Hallo iedereen,

Ik ben eigenlijk de tel kwijt, maar dit is volgens mij mijn 6e blog. Hoe kom dat nou, y u no blog op een plek? Omdat ik steeds nieuwe ideeën heb, of ik heb het gevoel dat ik ouder ben geworden, serieuzer en dat ik heel erg een nieuwe plek nodig heb waar ik mijn gedachtes neer kan zetten. Ik lees dan meestal mijn blog door, verwijder alles en begin opnieuw. Dit is dus mijn tweehonderdste begin-post ongeveer. Ik wil vanaf nu eigenlijk over alles en nog wat gaan bloggen, en natuurlijk wil ik weer verhalen schrijven (als je me nog niet kent, dat deed ik vroeger namelijk) en ik wil graag mijn ideeën en meningen en ervaringen met jullie delen. Sommige mensen vinden bloggen ouderwets, maar ik vind vloggen eigenlijk helemaal niks en ik kan het best mijn gedachtes overbrengen als ik het opschrijf. Dus, wie mij ouderwets noemt, mag zijn eigen vlog of wat dan ook laten zien die beter is dan mijn ouderwets blog. :) Ik heb niet altijd vrije tijd enzo, maar ik doe mijn best en ik zal zo vaak mogelijk proberen te bloggen. Het ging mij nooit om hoeveel mensen mijn posts hebben gelezen of geliked, maar erom dat ik mijn gedachtes kwijt kon. Daardoor de titel: waarom zijn we nu weer hier aan het praten? Ik wil mijn gedachtes opschrijven, ik wil weer bloggen.

Tot de volgende post,
Katie. <3